Medische aansprakelijkheid
Is de juridische verantwoordelijkheid van de zorgverstrekker voor fouten die optreden als een vermijdbaar, ongewenst neveneffect van de medische behandeling. De relatie tussen de zorgverstrekker en de patiënt is contractueel (via een overeenkomst) of buitencontractueel (bijvoorbeeld wanneer er schade ontstaat door een medische behandeling zonder geldige wilsuiting – toestemming – patiënt buiten bewustzijn opgehaald door ambulance – gedwongen opname – schade aan derden – onbekwamen – wettelijk verplichte vaccinatie).
INSPANNINGSVERBINTENIS:
Rechtspraak en rechtsleer beoordelen de verbintenissen van de arts en het ziekenhuis in beginsel als inspanningsverbintenissen. De arts waarborgt niet een bepaald resultaat, maar hij verbindt er zich toe alle middelen aan te wenden die de huidige medische wetenschap ter beschikking stelt om ofwel de gezondheidstoestand vast te stellen, ofwel de genezing of de verbetering van de gezondheidstoestand van de patiënt na te streven.
RESULTAATSVERBINTENIS = uitzondering
Uitzonderlijk kan de arts in drie gevallen gehouden zijn tot een resultaatsverbintenis, waarbij een welbepaald resultaat gegarandeerd wordt:
- Eerbiediging van een wettelijk gebod of verbod
Voorbeeld:
– Strafrechtelijke inbreuken zoals schending medisch beroepsgeheim of niet nakomen strafrechtelijke hulpverleningsplicht.
- Uitdrukkelijke overeenkomst tussen arts en patiënt om welbepaald resultaat te garanderen:
Voorbeeld:
– Sterilisatie
– Esthetische chirurgie
- Gebrek aan onzeker karakter van resultaat:
Voorbeeld:
– Juiste lichaamsdeel amputeren
– Geen voorwerpen achterlaten in lichaam patiënt, zoals naalden, schaar, kompres, tampon